برقع یا نقاب بندری، یکی از پوششهای سنتی و بومی زنان جنوب ایران، بهویژه در استانهای هرمزگان و بوشهر، است. این نوع نقاب از پارچههای مقاوم تهیه میشود و با استفاده از تکنیکهای گلابتوندوزی (نوعی دوخت تزئینی با نخهای فلزی) که یک هنر بومی این مناطق است، تزئین میشود. برقع معمولاً دارای زنجیرهای طلایی یا تزئیناتی است که به جذابیت آن افزوده و بهراحتی روی صورت قرار میگیرد.
این نقابها به گونهای طراحی شدهاند که استفاده از آنها برای تمامی سنین، از دختران جوان تا زنان مسن، راحت و بیدردسر باشد. برقعها ظریف و محکم هستند و علاوه بر کاربرد فرهنگی و سنتی، ظاهر شیک و آراستهای به شخص میبخشند و همچنان در میان زنان جنوب ایران محبوبیت خود را حفظ کردهاند.