این گیاه بومیِ آسیا است و در خاورمیانه و قسمتهایی از آسیای جنوبی، بخصوص هند و پاکستان رشد میکند. این گیاه دارای طبعی گرم و خشک است. دانه اسپند در خانه سوزانده میشود و دود غلیظ آن برای ضدعفونی هوا ، دور کننده حشرات، خوشبوکننده فضا و به باور برخی حتی خنثی کردن چشمزخم و… مورد استفاده قرار میگیرد. اسپند خواص و فوایدی برای بدن دارد.
ضد انگل و خواب آور است، مدر حیض(خون عادت ماهانه) می باشد، لطیف و جالی سینه و شش از رطوبت لزج است، سستی کمر که از شهوت رانی زیاد باشد را درمان می کند، از احتلام (انزال منی) شبانه جلوگیری می نماید، مخدر است، به عنوان تب بر و برای درد معده تجویز میشود، انواع کرم نواری روده را از بین میبرد، بادهای روده را تحلیل میبرد، ترشح شیر را افزایش می دهد، مدر است، مسهل سودا و بلغم غلیظ میباشد بدن را گرم می کند، برای استسفا و یرقان مفید است . آشامیدن آن جهت درمان صرع و فالج و جنون و سینان و سایر امراض بارد دماغی مفید است.
برای رفع سنگینی گوش و کری گوش با استفاده از اسپند می توانید اسفند را در آب ترب و روغن زیتون بجوشانید و 3 قطره در گوش بریزید.بعد از چندین بار استفاده متوجه بهبودی خواهید شد.
برای استفاده این خاصیت اسفتد و بیزاری مواد مخدر 12 عدد اسپند را در تابهای تفت دهند و با عسل میل کنند که تاثیر شگرفی در بیزاری از مواد مخدر دارد و به ترک آنها کمک خواهد کرد.